Geen verzamelaar wil ontdekken dat zijn munt vals blijkt. Met name de zilveren rijksdaalders en de munten van drie gulden zijn veelvuldig vervalst. Sommige vervalsingen zijn gemaakt in dezelfde periode als de originele munt om ongemerkt als een echte zilveren munt te kunnen uitgeven. Andere vervalsingen kunnen op later datum zijn gemaakt om muntverzamelaars te misleiden.

Een mooi voorbeeld van een vervalste rijksdaalder is deze vervalsing van een rijksdaalder uit 1840. Volgens de specificaties moet een dergelijke rijksdaalder 25 gram zwaar zijn en een diameter hebben van 38 mm. Zoals op de foto’s is te zien, kan men met behulp van een weegschaal en schuifmaat al snel constateren dat dit geen echt exemplaar kan zijn.

Niet alleen heeft deze vervalsing te grote afmetingen en een te hoog gewicht; als men het randschrift bekijkt wordt het al snel duidelijk dat de valsmunter daar echt een potje van heeft gemaakt.

Terwijl de voor- en achterkant van de vervalsing een relatief goede gelijkenis vertonen, slaat de vervalser op de rand de plank helemaal mis. Volgens de specificaties moet er * GOD * ZY * MET * ONS * op de rand staan. Bij dit exemplaar staan de letters niet alleen schots en scheef, maar kon men blijkbaar ook niet de juiste letters vinden, gezien de overbodige N en het pond-teken in de tekst * GOD * ZNY * M£T * ONS *.

Bij deze andere vervalsing valt onmiddelijk al de afwijkende kleur op. Op de foto is duidelijk te zien dat op de hoger gelegen delen door slijtage het onderliggende metaal zichtbaar wordt (klik voor vergroting). Zo te zien is deze vervalsing van verzilverd koper gemaakt. Daarnaast is te zien dat de rand bijzonder slordig is. Bij weging bleek deze valse rijksdaalder maar liefst drie gram te zwaar. De diameter is ook iets groter dan deze conform de specificaties zou moeten zijn.


Nb. bij beide vervalsingen staat de voorkant niet helemaal recht op de achterkant. Door de munt met het wapen omhoog tussen wijsvinger en duim om te draaien is dit verschil met enige moeite te zien. Het is makkelijker te zien door de munt met muntzijde recht in een munthouder te plakken en daarna de munthouder om te draaien. Blijkbaar is het voor vervalsers lastig om voor en achterzijde goed uit te lijnen.